|
Philippines, 11 Apr 2020 |
Home >> News |  |
|
||||
|
|
|
|
Rod Nazario: Pagpanaw ng Isang Ama By Manny Pacquiao PhilBoxing.com Sun, 27 Sep 2009  BAGUIO CITY — Magandang araw po ulit sa inyong lahat, mga minamahal kong tagasubaybay ng kolum na ito. Sana ay nasa mabuti kayong kalagayan saan man kayo naroroon sa mundo. Kung ako po ang inyong tatanungin, maayos naman po ang kundisyon ng aking katawan, pero medyo matamlay ako dahil na rin sa pagpanaw ni Rod Nazario, ang dati kong manager at ang taong malaki ang nagawa para sa akin bilang isang tao at boksingero. Nitong linggong ito, matinding pagluluksa at kalungkutan ang aking nadama sa pagpanaw ng taong itinuring kong pangalawang ama, isang taong malaki ang aking respeto at ang taong naging susi upang makuha ko ang malaking break sa itaas ng ring. Bukod sa ninong ko sa kasal si “Ninong” Rod, siya ang isa sa mga taong nagbukas ng aking isipan sa maraming bagay dito sa mundo, hindi lang sa larangan ng boxing, kundi pati na rin sa buhay. Siya ang isa sa mga dahilan kung bakit ko tinatamasa ang karangalan at kasaganahan ng buhay at ang kanyang pagpanaw ay isang kawalan sa aking buhay. Kahit na naghahanda ako sa isa sa pinaka-importanteng laban ng aking boxing career kontra sa kampeon ng welterweight division na si Miguel Angel Cotto ng Puerto Rico, hindi ko pa rin matanggap na wala na sa mundo si Ninong Rod, ang taong naging bahagi ng aking buhay. Maraming mga kuwento at ala-ala ang habambuhay kong aalalahanin mula noong una kong makilala si Ginoong Nazario; mula noong una akong maging kampeon sa flyweight division sa Thailand hanggang sa talunin ko si Lehlo Ledwaba sa Las Vegas at itinumba ko si Marco Antonio Barrera sa San Antonio, Texas. Sa gitna ng lahat, si Ginoong Nazario ang isa sa mga taong naniwala at sumuporta sa akin. Siya rin ang gumawa ng mga tamang desisyon para sa aking career kahit na maraming tao ang hindi naniwala na kaya kong gawin ito. Noong isang linggo, bago ako umakyat dito sa Baguio City upang magsimulang magsanay, binisita ko pa si Ninong Nazario sa ospital kung saan siya naka-confine at napansin ko ang luha sa kaniyang pisngi. Pinunasan ko pa nga ang mga luhang ito at hindi sumagi sa aking isipan na iyon na pala ang huli naming pagkikita. Pumanaw siya sa edad na 74 at nakikiramay ako sa lahat ng naulila niya. Dalawang kahilingan mula kay Ninong Rod ang aking naalala at isa dito ay ang kaniyang hiling na talunin ko raw si Cotto sa November 14, sa aming paghaharap sa MGM Grand Arenea ng Las Vegas. Ang ikalawa ay ang pagbibigay ko ng break sa kanyang boxer upang makuha rin niya ang pagkakataon na sumikat, gaya ng break na aking nakuha noong siya pa ang aking manager. Kaya naman puspusan ang aking paghahanda dahil pareho kong tutuparin ang mga kahilingang ito ng isang taong naging malapit sa aking puso. Sa araw ng laban, alam kong narooon siya upang ako ay suportahan kahit wala na siya sa mundo. Bawat suntok na aking bibitawan ay para sa iyo, gaya rin ng inspirasyon na nakukuha ko mula sa inyong lahat. Ninong Rod, May You Rest in Peace. Hanggang sa Muling Kumbinasyon. God Bless Us All. * * * Top photo: The late Rod Nazario (2nd from left) plays chess wih Manny Pacquiao in May last year. This article is also available at Abante Online. Send your comments to Manny Pacquiao at mannypacquiao@abante-tonite.com Click here to view a list of other articles written by Manny Pacquiao.  |
|
|
PhilBoxing.com has been created to support every aspiring Filipino boxer and the Philippine boxing scene in general. Please send comments to feedback@philboxing.com |
PRIVATE POLICY | LEGAL DISCLAIMER
developed and maintained by dong secuya © 2020 philboxing.com. |
